در کوچه باغ های خوشبختی | ||
من به اندازۀ یک دشت شقایق سرخم و به اندازۀ یک خواب ، لطیف و به اندازۀ یک شوق ، قشنگ... کار من نیست شناسایی راز گل سرخ نتوانم هرگز که گل سرخ شناور باشم من به اندازۀ شیدایی بلبل ، مستم و به اندازۀ هوشیاری مستان ، عاشق من دل خویش به خفتن نسپردم هرگز دل من بی تاب است... نه به اندازۀ اشک نه به اندازۀ آبی که ته تنگ بلور ، می دود این سو و آن سو با ناز... من به اندازۀ دیدار خدا بی تابم... #محیا_حجازی [ دوشنبه بیست و سوم مهر ۱۳۹۷ ] [ 0:33 ] [ مژگان عبدالملکی ]
|
||
[ Weblog Themes By : GreenSkin.ir ] |